Computers -- The BIG story!

Ik durf het bena niet meer zeggen maar "once again" .. de computers waren er eergisteren weer niet. :(
Ik zal eens proberen de situatie te schetsen van het begin tot nu. (hier zitten enkele mensen op te wachten denk ik)

Om te beginnen moesten de computers in de haven arriveren rond 4 maart maar de haven was vol en dus lag het schip ergens anders te wachten. De goederen zijn zelfs eerst in een andere haven gelost, zo blijkt.
Toen waren we al bena dagelijks naar het kantoor hier in Mumbai aan het telefoneren. Deze stuurden ons gans de tijd van het kastje naar het muurtje en dan heeft iem van de school iem aangesteld om de zaak te clearen: Mr Dalvi.
Op het eerste zicht was hij entousiast om ons te helpen en was het "no problem, no problem" maar onze goederen lieten op zich wachten om allerhande redenen. Altijd was er wel iets nieuw aan de hand waardoor het clearen niet doorging.
Toen princes Mathilde in Mumbai was zijn we naar de receptie gegaan in de Taj Mahal. Dit was een bijeenkomst van allemaal grote bedrijven die aan internationale handel doen Belgie <--> India.
Op deze receptie ontmoetten we de heer Koen Bronder van Safmarine, een grote import/export firma. Hij wou ons wel helpen met onze goederen te verkrijgen MAAR we hoorden iets waardoor we bena door ge grond zakten. De invoer van tweedehands computermateriaal wordt in India zeer zwaar getaxeerd als je geen "license" hebt. De tax is 200% van de nieuwprijs. Waarom? India wil niet dat tweedehandsmateriaal hier dedumpt wordt ivm de economie.
Over deze licence was ons natuurlijk nooit iets verteld en we hadden dus ook geen idee dat er zoiets bestond als een licentie voor het invoeren van tweedehandsmateriaal.
Mr Bronder vertelde ons dat we een bedrag van tenminste 150000 frank zouden moeten betalen. Dat is natuurlijk voor ons onbetaalbaar.. en wat nog erger was.. als we het niet konden betalen zouden ze de school hier aanspreken en eventueel dingen verkopen om de rekening te betalen (de school hier in de ontvanger van de goederen op de bill of lading).
Als we alsnog aan de licentie zouden geraken, via het belgisch consulaat hier in Mumbai, zou deze inporttaxen wegvallen.
We namen telefonisch contact op met het consulaat maar daar zeiden ze aanvankelijk .. wij kunnen hier niets aandoen.. je zal het moeten betalen. Ook sister Jeanne kreeg hetzelfde te horen.
Op dat moment kwam Mr Dalvi weer aanzetten. Hij vertelde ons dat alle problemen van de baan waren en dat we de goederen zonder de taxen zouden verkrijgen omdat het voor een school was en de school had al een bewijs van de staat moeten leveren, ...
Een week later zouden we de goederen hebben. Er was weer HOOP :). Maar wat had je gedacht, na die week was er nog steeds niets, en die dag gingen we dus terug naar Mr Dalvi. Toen zei mr Dalvi dat ze dachten dat er eten in de dozen zat enz.. en begonnen ze daar weer moeilijk over te doen en de douanes zou alle dozen willen openen. Daar bovenop kregen we nog eens een rekening van 20 000 roepie voorgeschoteld. Toen ik vroeg waarvoor al dat geld was .. kon hij mij daar geen deftig antwoord op geven. Ik heb hem dan gevraagd om een opspitsing van de rekening, maar tot op heden heb ik die niet ontvangen. Natuurlijk zullen wij deze kosten ook niet betalen ;). He wants us to pay for waiting and we don't get anything. (hij wil dat we betalen om te wachten en we krijgen niets).
Toen hebben we deze meneer in onze gedachten zowat overboord gegooid... met zo iem ben je niets in mijn ogen.
We hebben dan een afspraak kunnen maken op het consulaat en zijn daar alles uit de doeken gaan doen.. de situatie gaan uitleggen. We vertelden hoe belangrijk het was dat we het materiaal ontvingen ivm het verkrijven van ons diploma enz...
Na 2 keer naar het consulaat gaan om wat te zagen .. hebben we dan toch de samenwerking verkregen. Het consulaat heeft dan voor de licentie gezorgd en ze vertelden ons dat ze de goederen zouden clearen met hun eige import-agent en ze bij ons zouden afleveren. Euforie! Wa waren zo blij. Eindelijk kwam er dan toch schot in de zaak waar we op konden rekenen.
Het consulaat kreeg de licentie van hoger hand en ze gingen naar de costums. En daar liep het weer mis. We kregen een telefoontje van het consulaat met het volgende verhaal. Ondertussen was onze befaamde mr. Dalvi ook naar de customs gegaan om de goederen te clearen.. da lukte nog steeds niet maar bij de customs ware ze wel een beetje verward .. er kwam nl 2 verschillende agenten voor dezelfde goederen.
We moesten zorgen dat het consulaat haar job kon verder doen en dus hebben we mr Dalvi laten bellen naar het consulaat. We hebben het kunnen fixen, zodat iem het dossier dat we daar bij mr Dalvi hadden is gaan halen. (gelukkig hebben we dat zonder al te veel problemen gekregen).
Deze papieren zijn we terug op het consulaat gaan afleveren en toen vertelden ze ons dat de goederen er normaal eergistern (maandag) gingen zijn. Vol goeie moed hoopten we stiekem toch een beetje op de eindelijke levering.
Maar maandagavond hadden we nog niets gehoord dus belden we zelf even naar het consulaat om te horen hoe het zat. Wat we daar te horen kregen was weer niet echt positief. Doordat Mr Dalvi ook al naar de customs was geweest moest heel de papierwinkel daar opnieuw beginnen en zo belanden we weer bij het "Indian time" probleem.
Gisteren opnieuw naar het consulaat geweest om eens te horen of het echt niet sneller kon en de mevrouw was er echt voor in de weer en ze zegt dat het deze week nog in orde komt. Ik probeer niet te hard meer te hopen maar.. toch hoop ik een beetje natuurlijk.. dat doen we allemaal.
Wat de mevrouw ons ook nog vertelde was het volgende: Als je zoiets wilt verzenden, zonder het betalen van taxen, dat kan je niet anders dan het adresseren aan het consulaat van je land in het land van bestemming. Anderen hebben geen rechten hiertoe zei ze. Omdat het consulaat de goederen cleart, is onze zending een diplomatieke zending geworden en mag er geen enkele doos geopened worden! Dat is wel een groot voordeel. Zodus.. we zijn in blijde verwachting en zo rap we meer weten of onze goederen er zijn zal je er zeker van horen!

Wat is de situatie van onze stage nu?
Omdat de goederen zolang op zich lieten wachten hebben we voor andere oplossingen gezorgd ondertussen.
We zijn eerst begonnen met het theoretich gedeelte te geven. Elke klas 5 uren per week. Theorie hield hetvolgende in: wat is een pc, hoe werkt een pc, de geschiedenis, beetje basis wiskunde om te begrijpen hoe een computer werkt: boole-algebra en binair rekenen, ...
Hierna hebben we enkele voorlopige computers kunnen lenen van een bevriend cyber cafe van de school. De 8 afgedankte modelletjes bevatten nogal crappy hardware en het was dus geen makkie om er linux op de installeren. Maar in een weekend slaagden we er toch in en konden we 's maandags beginnen met de basis linux.
Op dit moment zijn we door de basis linux. De studenten kunnen werken met het commandprompt (directory's maken, files maken, files/dirs copieren en verzetten, navigeren door het filesysteem, ...) We maakten ook al kennis met de grafische omegeving. Ondertussen hebben we al de computers al een keer ge-herinstalleerd naar een andere linuxdistro. We gebruiken nu Gentoo en als x xfce4 omdat het vlotter werkt dan de oorsponkelijke ubuntu.
Morgen is er een test voorzien over de geziene theorie en daarna zullen we beginnen met lessen over internet/html en openoffice (word-processing enz..)
We zitten dus wel een klein beetje achter op ons schema maar dit is slechts een weekje ongeveer.
Ondanks de slechte siutatie zijn we er dus tot hiertoe toch in geslaagd goede prestaties neer te zetten.

Zo, nu zou iederen de situatie een beetje beter moeten begrijpen. Sorry dat jullie zolang op deze lange uitleg moesten wachten. Zo snel we meer weten, weten jullie het ook!

Vele groetjes,
Elise en het ganse lindia-team